Алтай
горная сыстэма ў Азіі
Алтай, або Алтайскія горы (па-паўднёваалтайску: Алтай туулар, па-казаску: Алтай таулары, па-кітайску: 阿尔泰山脉, па-мангольску: Алтайн нуруу) — складаная сыстэма самых высокіх у Сыбіры горных сьцягаў, падзеленых глыбокімі далінамі рэк і шырокімі міжгорнымі катлавінамі.
| Алтай | |
 | |
| Найвышэйшы пункт | |
|---|---|
| Бялуха | |
| Вышыня | 4506 м н. у. м. |
| Памеры | |
| Даўжыня |
|
| Шырыня | 600 км |
| Геаграфія | |
| Краіна | |
Горная сыстэма разьмешчана там, дзе сыходзяцца граніцы Расеі, Манголіі, Кітаю і Казахстану. Яна падзяляецца на Паўднёвы Алтай (Паўднёва-заходні), Паўднёва-ўсходні Алтай і Ўсходні Алтай, Цэнтральны Алтай, Паўночны і Паўночна-ўсходні Алтай, Паўночна-заходні Алтай.
Алтайскі, Катунскі запаведнікі і пласкагор’е Укок у сукупнасьці ўтвараюць аб’ект Сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО, названы «Алтай — Залатыя горы».
Крыніцы
рэдагавацьЛітаратура
рэдагаваць- Экспедиция Томского государственного университета в горы Алтая. 1996 год, июль. Актру и другое. Видеоклипы и статьи. — Климат, лёд, вода, ландшафты. Архівавана 8 жніўня 2011.
- Рудой А. Н., Кирьянова М. Р. Научное и рекреационное значение великих геологических памятников Алтая: к созданию Алтайского ледникового парка // Известия Русского географического общества, 2004. — Вып. 5. — С. 61-69. Архівавана 22 мая 2012.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Залатыя горы Алтая на сайце Фонду «Ахова прыроднай спадчыны»
- Алтай // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.