Флявіюс Бэлізарыюс (па-грэцку: Φλάβιος Βελισάριος; 493, Тракія — 13 сакавіка 565) — вядомы бізантыйскі вайскавод армянскага паходжаньня, паплечнік імпэратара Юстыніяна I. Сыграў ключавую ролю ў працэсе адваёвы значнай часткі міжземнаморскай тэрыторыі, якая належала была, зьнішчанай за стагодзьдзе да таго, Заходняй Рымскай імпэрыі. Празь ягоныя ваенныя посьпехі атрымаў мянушку «Апошні з рымлянаў».

Бэлізарыюс
каля 505[1]каля сакавік 565
Месца нараджэньня
Месца сьмерці
  1. ^ J. B. B. Belisarius (анг.) // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 3. — P. 682.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць
  NODES
Done 1
Story 1