Варыкоз
Варыкоз (пашырэньне венаў; лац. varix — вузел) — нераўнамернае павелічэньне прасьвету венаў з утварэньнем выпучваньняў у вобласьці стончанай вянознай сьценкі і іх вузлападобнай зьвілістасьці. Выяўляецца празь недастатковасьць клапанаў венаў і парушэньнем крывацёку. Найчасьцей пашкоджвае вены ног, прамой кішкі (гемарой), семявы канацік (варыкацэле) і падсьлізьневы слой стрававода. Другасная хвароба выклікаецца трамбозам, аплазіяй і дысплазіяй венаў. Першасная хвароба ў 50% хворых разьвіваецца ва ўзросьце 20—50 гадоў ад пашкоджаньня нэрвовага апарату венаў. Ускладненьне хваробы выклікае тромбафлембіт і трафічныя язвы. Сустракаецца ў 17% насельніцтва сьвету і зьяўляецца найбольш частай прычынай мужчынскага бясплодзьдзя (42% выпадкаў)[1]. У Беларусі ад хваробы церпяць 30% жыхароў[2].
Папярэджаньне
рэдагавацьПрадухіленьню хваробы спрыяюць штодзённыя прагулкі і разьмінаньне, плаваньне і язда на ровары, уніканьне закідваньня аднаго калена на другое пры сядзеньні, кантрастны душ штовечар і масаж ног (пагладжваньне ад ступні да пахвіны 7 хвілінаў зранку пасьля зарадкі). Карысна ўжываць багатую на расьлінныя валокны і вітаміны (С, В1, В6, Р) ежу: гародніна (капуста, перац і пятрушка), злакі і садавіна (ківі і цытрусавыя). У падарожжы неабходна кожныя 1,5 гадзіны спыняцца або ўставаць у салёне для 15-хвіліннага шпацыру. Падчас і пасьля працоўнага дня варта ўзьнімаць на 10 хвілінаў ногі вышэй за тулава. Таксама варта адмовіцца ад паленьня, гарачых ваннаў, цеснага адзеньня і абутку на абцасах звыш 4 см, выкарыстоўваць эластычныя шкарпэткі і панчохі[3].
Чыньнікі
рэдагавацьРазьвіцьцю хваробы спрыяе залішняя вага, цяжкая цялесная праца з падняцьцем цяжару, працяглае стаяньне на нагах, нашэньне сьціскальных панчохаў і гольфаў, стаячая і сядзячая праца, малая рухавасьць[4].
Прыкметы
рэдагавацьАдзначаецца пашырэньне венаў на галёнцы і сьцягне, хуткая стамляльнасьць, боль у нагах, пачуцьцё цяжару, сьверб і цяпло скуры, ацёкі[5].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Кастусь Матушыч. У 42% выпадкаў прычына мужчынскай бясплоднасьці – варыкоз, і гэта лечыцца // Наша Ніва : газэта. — 10 сакавіка 2010. — № 10 (656). — С. 15. — ISSN 1819-1614.
- ^ Юлія Чаргінец. Трыццаць працэнтаў беларусаў хварэюць на варыкоз // Белтэлерадыёкампанія, 16 лютага 2012 г. Праверана 2 верасьня 2013 г.
- ^ Вольга Цыбульская. Варыкоз — непрыгожа і небясьпечна // Краіна здароўя. — 15 жніўня 2007. — № 19 (32). — С. 5-6.
- ^ Вольга Цыбульская. Каб варыкоз ня зьбіў вас з ног // Краіна здароўя. — 23 чэрвеня 2010. — № 27 (196). — С. 3.
- ^ Аляксандар Руцкі. Варыкознае расшырэнне вен // Беларуская энцыклапедыя ў 18 тамах / Генадзь Пашкоў. — Менск: БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 19. — 480 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0090-0
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Варыкоз — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Вольга Кулінковіч. 12 сакрэтаў здаровых ног // Краіна здароўя. — 25 студзеня 2011. — № 4 (240). — С. 5.
- Сьвятлана Барысенка. Ногі ўгору (часткі: 1, 2) // Зьвязда : газэта. — 4-5 студзеня 2012. — № 1-2 (27116-27117). — ISSN 1990-763x.