Слых

Слых — здольнасьць праз органы слыху ўспрымаць гукі. Спэцыяльная функцыя слухавога апарата, якія ўзбуджаецца ваганьнямі навакольнага асяродзьдзя (паветрам ці вадой). Адно зь біялягічна дыстантных адчуваньняў, якое таксама завецца акустычным успрыйманьнем. Забясьпечваецца слыхавой сэнсарнай сыстэмай. Чалавек успрыймае гук у межах ад 16 Гц да 22 кГц пры перадачы праз паветра і да 220 кГц пры перадачы гуку па касьцях чэрапа. Гэтыя хвалі маюць важнае біялягічнае значэньне, гукавыя хвалі ў дыяпазоне 300—4000 Гц адпавядаюць чалавечаму голасу. Гукі з частатой вышэй за 20 000 Гц ня маюць вялікага практычнага значэньня, паколькі хутка спыняюць распаўсюджваньне, гукі з частатой ніжэй за 60 Гц успрымаюцца дзякуючы пачуцьцю вібрацыі.