Візантый

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Віза́нтый (грэч. Βυζάντιον, лац.: Byzantium) — старажытны горад, заснаваны каланістамі з грэчаскага горада Мегары ў 661 да н.э. на еўрапейскім беразе паўднёвага канца праліва Басфор, насупраць Халкідона, калоніі мегарцаў на азіяцкім беразе. Назву горад атрымаў ад імя Віза, кіраўніка мегарскіх пасяленцаў.

Дзякуючы выгоднаму становішчу горад паспяхова развіваўся, але ў канцы 2 ст. Візантый быў цалкам разбураны імператарам Септыміем Северам (193–211) за падтрымку няўдалага суперніка Септымія, Песцэнія Нігера.

Да 4 ст. Візантый так і не здолеў аднавіцца і быў незначным паселішчам. Пасля сваёй перамогі над імператарам Усходу Ліцыніем і аб'яднання краіны, імператар Канстанцін Вялікі 8.11.324 заснаваў на месцы Візантыя новую сталіцу Рымскай імперыі – Канстанцінопаль.