Карбюратар

Карбюратар — прылада ў сістэме сілкавання карбюратарных рухавікоў унутранага згарання, прызначаная для змешвання (карбюрацыі, фр. Carburation) бензіну і паветра, стварэння гаручай сумесі і рэгулявання яе расходу. У цяперашні час карбюратарныя сістэмы падачы паліва выцясняюцца інжэктарнымі.

Будова

Паплаўковы карбюратар складаецца з паплаўковай і змясіцельнай камер. Змясіцельная камера ўяўляе сабой трубу, якая ўверсе пераходзіць у паветраны фільтр, а ўнізе -- ва ўпускны трубаправод. Упускны трубаправод аддзяляецца ад карбюратара дросельнай заслонкай. Паветраны фільтр аддзяляецца ад карбюратара паветранай заслонкай. Унутры карбюратара ёсць механізмы:

галоўная дазіравальная сістэма
эканамайзер
насос-паскарыцель
сістэма халастога ходу

Літаратура

БЭ ў 18 тамах., Т.8. Мн., 1999, С.64

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Карбюратар
Карбюратары К-151 (руск.)
Саветы па рамонце і рэгулёўцы карбюратараў (руск.)