Рамантыка

	Міжасобасныя адносіны
	Тыпы адносін
	Агамія; Шлюб; Bromance; Удаўство; Грамадзянскае партнёрства; Сяброўства; Жонка; Значны іншы; Канкубінат; Куртызанка; Палюбоўнік (палюбоўніца); Манагамія; Муж; Аднаполыя сувязі; Педэрастыя; Паліаморыя; Палівернасць; Палігамія; Сваяцтва; Рамантычныя; Сям’я; Сексуальны партнёр; Сужыццё; Адносіны для секса;
	Падзеі
	Асабістае жыццё; Флірт; Шлюб; Развод; Спатканне; Растанне; Палавы акт; Шлюбная здрада; Заляцанне;
	Пачуцці і эмоцыі
	Блізкая сувязь; Цяга; Камперсія; Закаханасць; Каханне эрас; філія; старгэ; агапэ; ; Прыхільнасць; Рэўнасць; Платанічнае каханне; Рамантычнае каханне; Страсць;
	Учынкі
	Калым (Пасаг); Гіпергамія; Шлюбная здрада; Секс; Выкраданне нявесты;
	Гвалт у адносінах
	Аб’юзіўныя адносіны; У сям’і; Над дарослымі; Над дзецьмі; Падлеткавы гвалт;
	Г; Р; П;

Рамантыка — спалучэнне розных фактараў, такіх як ідэі, пачуцці, эмоцыі, умовы жыцця, якія разам ствараюць эмацыйна-ўзнёслае светаадчуванне^[1]^[2].

Таксама рамантыка можа ўспрымацца як лад жыцця, які адрозніваецца аптымізмам, альтруізмам, станоўчымі эмоцыямі, высокімі пачуццямі, узнёслым стаўленнем да чалавека, і спавяданнем каштоўнасцей, якія супрацьстаўляюцца «шэрым будням», матэрыяльным каштоўнасцям, у тым ліку прагматызму, а таксама палітычнай дзейнасці і іншым «сур'ёзным заняткам». Рамантыка злучана з разглядам сітуацый з пункту погляду ідэальных стасункаў^[3].

Рамантыка можа быць ахарактарызавана душэўным падыманнем, наяўнасцю ў меркаваннях і ўчынках лірычных і драматычных матываў^[3]. Рамантыка ці рамантычныя адносіны ўзнікаюць, зазвычай, толькі ў некаторых сітуацыях, калі ўплыў навакольнага свету ў свядомасці людзей нівелюецца, а на першы план выходзяць іх адносіны паміж сабой, узнікае цяга адзін да аднаго.

Паняцце рамантыкі паўстаў у Англіі ў сярэдзіне XVII стагоддзя. Спачатку характарызавала народную паэзію, напоўненую лірычнымі матывамі і што супрацьстаўлялася адукацыйнай паэзіі на лацінскай мове. Пасля сфармаваліся адмысловыя навукова-філасофскія школы, якія па-рознаму трактавалі рамантыку. Так, Енскі кружок рамантыкаў, што ўзначальваецца братамі Шлёгелямі, характарызаваў рамантыку як «штосьці летуценнае, экзальтаванае, нерэальнае». У сваіх даследаваннях унутранага свету чалавека Шлёгель і іншыя філосафы імкнуліся адысці ад прыродазнаўча-навуковага пункту погляду на мір, бо феномен рамантыкі знікаў з гэтага пагляду на чалавека^[4].

Гл. таксама

Зноскі

↑ Толковый словарь Ожегова. С.И. Ожегов, Н.Ю. Шведова. 1949-1992.
↑ Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935-1940.
↑ ^а ^б В.Л. Телицын, В.Э. Багдасарян, И.Б. Орлов. Символы, знаки, эмблемы. Энциклопедия. — М.: ЛОКИД-ПРЕСС; РИПОЛ классик. — 2005.
↑ Философский энциклопедический словарь / ред.-сост. Е.Ф. Губского [и др.]. — М.: ИНФРА-М, 2006. — 574 с. — (Библиотека словарей "ИНФРА-М")

[1] Толковый словарь Ожегова. С.И. Ожегов, Н.Ю. Шведова. 1949-1992.

[2] Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935-1940.

[autogenerated1-3] а ^б В.Л. Телицын, В.Э. Багдасарян, И.Б. Орлов. Символы, знаки, эмблемы. Энциклопедия. — М.: ЛОКИД-ПРЕСС; РИПОЛ классик. — 2005.

[4] Философский энциклопедический словарь / ред.-сост. Е.Ф. Губского [и др.]. — М.: ИНФРА-М, 2006. — 574 с. — (Библиотека словарей "ИНФРА-М")

[1]

[2]

[3]

[4]