Фальклор
частка народнай культуры, уключае паданні, вусную гісторыю, казкі, прымаўкі, прыкметы, вераванні, забабоны, музыку і іншае
Фалькло́р[1][2] (ад англ.: folklore[3]) — народная творчасць, часцей за ўсё менавіта вусная; мастацкая калектыўная творчая дзейнасць народа, якая адлюстроўвае яго жыццё, погляды, ідэалы; ствараемая народам паэзія (паданні, песні, прыпеўкі, анекдоты, казкі, эпас), народная музыка (песні, інструментальныя найгрышы, п’есы), тэатр (драмы, сатырычныя п’есы, тэатр лялек), танец, архітэктура, выяўленчае і дэкаратыўна-прыкладное мастацтва.
Гл. таксама
правіцьКрыніцы
правіць- ↑ БелЭн 2003.
- ↑ ТСБЛМ 2016.
- ↑ Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999. — Т. 2 : М—Я. — 1999. — С. 537. — 736 с. — ISBN 985-11-0153-2.
Літаратура
правіць- Фалькло́р // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — С. 311. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).
- Фалькло́р // Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы / уклад.: І. Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І. Л. Капылова. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 877. — 968 с. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-11-0937-7.
- Наро́дное тво́рчество // Т. 17. Моршин — Никиш. — М. : Советская энциклопедия, 1974. — С. 271—276. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Фолькло́р // Т. 27. Ульяновск — Франкфорт. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 516. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)