Халестэрын

Халестэрын (стар.-грэч.: χολή — жоўць і στερεός — цвёрды; сінонім: халестэрол) — арганічнае злучэнне, прыродны тлусты (ліпафільны) спірт, які змяшчаецца ў клеткавых мембранах усіх жывых арганізмаў за выключэннем бяз’ядзерных (пракарыёты). Нерастваральны ў вадзе, растваральны ў тлушчах і арганічных растваральніках. Каля 80 % халестэрыну выпрацоўваецца самім арганізмам (печанню, кішэчнікам, ныркамі, наднырачнікамі, палавымі залозамі), астатнія 20 % паступаюць з ежай. У арганізме знаходзіцца 80 % свабоднага і 20 % звязанага халестэрыну. Халестэрын забяспечвае стабільнасць клеткавых мембран у шырокім інтэрвале тэмператур.

Халестэрын
Агульныя
Хім. формула	C₂₇H₄₆O
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	57-88-5
PubChem	5997
Рэг. нумар EINECS	200-353-2
SMILES	CC(C)CCCC(C)C1CCC2C1(CCC3C2CC=C4C3(CCC(C4)O)C)C
RTECS	FZ8400000
ChemSpider	5775

Літаратура

• Халестэрын // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — С. 529. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).