Інгул
Інгул (укр.: Інгул) — рака ва Украіне, левы прыток Паўднёвага Буга.
Інгул | |
---|---|
укр.: Інгул | |
Характарыстыка | |
Даўжыня |
|
Басейн | 9 890 км²[1] |
Вадацёк | |
Выток | Inhul River Sources[d] |
• Каардынаты | 48°45′29″ пн. ш. 32°02′05″ у. д.HGЯO |
Вусце | Паўднёвы Буг |
• Каардынаты | 46°59′27″ пн. ш. 31°59′13″ у. д.HGЯO |
Ухіл ракі | 0,41 ‰[1] |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Паўднёвы Буг → Чорнае мора |
Краіна | |
— выток, — вусце | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Цячэ па тэрыторыі Кіраваградскай і Мікалаеўскай абласцей. Даўжыня — 354 км, плошча басейна — 9890 км².
Бярэ пачатак з паўночнага захаду ад Крапіўніцкага, цячэ ў паўднёвым напрамку ў межах Прыдняпроўскага ўзвышша, у нізоўях — па Прычарнаморскай нізіне, дзеліцца на рукавы. Каля Мікалаева ўпадае ў Паўднёвы Буг. Даліна амаль на ўсім працягу трапецыепадобная, шырынёй да 4 км, глыбінёй да 60 м. У вярхоўі мае вузкае, звілістае рэчышча, скалістыя берагі з выхадамі гранітаў і гнейсаў, у ніжнім і сярэднім цячэнні расшыраюцца да 30 м і больш. Нахіл ракі 0,4 м/км.
Сцёк зарэгуляваны шматлікімі сажалкамі і вадасховішчамі. Жыўленне снегавое і дажджавое. Узімку здараецца ледастаў.
Зноскі
- ↑ а б в Каталог річок України — Київ: 1957. — С. 68. — 192 с.
Літаратура
правіць- Яковенко Ю. П. Інгул // Географічна енциклопедія України: у 3 т. / редколегія: О. М. Маринич (відпов. ред.) та ін. Т. 2 — К.: «Українська радянська енциклопедія» ім. М. П. Бажана, 1990.