Абол

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Абол (стар.-грэч.: ὀβολός obolós - прут) – 1) у старажытнай Грэцыі тавар-грошы ў выглядзе 4-граннага жалезнага прута, які складаў 1/6 драхмы; вагавая адзінка для серабра (0,73 г.); медная манета – 1/6 драхмы.

2) У Заходняй Еўропе 2-й паловы VIII—X стст. вагавая адзінка серабра (0,85 г.), сярэбраная манета ў ½ дэнарыя.

3) У Польшчы XIII ст. вагавая адзінка для золата (0,44 г.).

4) У Заходняй Еўропе XII—XV стст. сярэбраная манета, у XVI—XVIII стст. білонная ці медная ў ½ дэнарыя; у Германіі, Нідэрландах і Скандынавіі часта называлася «шэрф» ці «хэльбелінг».

5) У ВКЛ намінал у ½ дэнарыя (лотавая проба 1¾, лігатурная маса 0,365 г.), чаканены Віленскім манетным дваром у 1545 – 1547, 1554. У беларускіх пісьмовых крыніцах XVI ст. абол называўся пенязем мееньшым або паўпенязем.

6) Сінонім паняцця «дробныя грошы».

Літаратура

Gumowski, M. Podręcznik numizmatyki polskiej. – Kraków, 1914.
Kiersnowski, R. Wstęp do numizmatyki polskiej wieków średnich. – Warszawa, 1964.
Собрание древних грамот и актов городов: Вильны, Ковна. Трок, православных монастырей, церквей, и по разным предметам. Часть 2. – Вильно: Типография А.Марциновского, 1843.
Зограф, А.Н. Античные монеты. – М. – Л., 1951. – (Материалы и исследования по археологии СССР, № 16).
Масько, І. Ф. Абол / І. Ф. Масько // Археалогія і нумізматыка Беларусі: Энцыклапедыя / Беларуская Энцыклапедыя; Рэдкал.: В. В. Гетаў і інш. — Мн.: «Беларуская Энцыклапедыя» імя П. Броўкі, 1993. — 702 с. — С. 21—22. — ISBN 5-85700-077-7.