Бакеліт (ад імя бельгійскага хіміка і вынаходніка Леа Бакеланда) — рэактапласт, прадукт полікандэнсацыі фенолу з фармальдэгідам ў прысутнасці шчолачнага каталізатара. Выкарыстоўваецца ў якасці злучальніка ў вытворчасці абразіўных вырабаў халоднага і гарачага прэсавання і вальцавання, а таксама для іншых тэхнічных мэтаў. Бакеліт раствараецца ў спірце, пры працяглым награванні пераходзіць у нерастваральную і неплаўкую форму. Гэтая ўласцівасць бакеліту выкарыстоўваецца пры вырабе пластычных мас. Спіртавыя растворы бакеліту ўжываюць як лакі.

Тэлефонны апарат у корпусе з бакеліта. 1931 г.

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць
  NODES