Бёмі́т — мінерал з групы гідраксідаў, гідраксід алюмінію AlO(OH) (Al2O3•H2O). Упершыню апісаны ў 1927 годзе[1]. Названы ў гонар нямецкага геолага І. Бёма (ням.: Johannes Bohm).

Бёміт
Формула AlO(OH)
Прымесь Fe, Ga, Si
Сінгонія рамбічная
Колер бясцолерны або белы з адценнямі
Колер рысы белы
Бляск матавы, перламутравы, шкляны
Празрыстасць празрысты, паўпразрысты
Цвёрдасць 3,5—4
Спайнасць дасканалая па {010}
Злом няроўны, ракавісты
Шчыльнасць 3,02—3,05 г/см³
Паказчык пераламлення nα = 1,644—1,648 nβ = 1,654—1,657 nγ = 1,661—1,668

Уласцівасці

правіць

Крышталізуецца ў рамбічнай сінгоніі. Крышталі таблічастыя і лінзападобныя, бясколерныя або белыя з жаўтаватым, зеленаватым і ружаватым адценнем. Цвёрдасць 3,5—4 па шкале Моаса. Шчыльнасць 3,02—3,05 г/см³.

Паходжанне і радовішчы

правіць

Бёміт уваходзіць у склад асадкавых і латэрытных баксітаў. Утвараецца пры гідратэрмальных зменах палявога шпату, нефеліну. Сустракаецца ў баксітах у Расіі, Венгрыі, Італіі, ЗША, Нарвегіі, Новай Зеландыі, Францыі[1].

Зноскі

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць
  NODES