Падкумак
Рака ў Расіі
Падку́мак (руск.: Подку́мок[1][2][3]) — рака ў Расіі, на Паўночным Каўказе, у Карачаева-Чаркесіі і Стаўрапольскім краі, правы прыток ракі Кума (басейн Каспійскага мора).
Падкумак | |
---|---|
руск. Подкумок | |
Характарыстыка | |
Даўжыня |
|
Басейн | 2 220 км² |
Расход вады | каля 8 м³/с |
Вадацёк | |
Выток | |
• Каардынаты | 43°45′52″ пн. ш. 42°13′44″ у. д.HGЯO |
Вусце | Кума |
• Каардынаты | 44°12′11″ пн. ш. 43°29′29″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Кума → Каспійскае мора |
Краіна | |
Рэгіёны | Карачаева-Чаркесія, Стаўрапольскі край |
Код у ДВР | 07010000412108200001753 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Даўжыня ракі 160[2][3][4] км. Плошча вадазбору 2220[4] (2200[2][3]) км². Сярэдні расход вады каля 8[3] м³/с (7,33 м³/с, каля станіцы Лысагорская[2]). Выток ракі знаходзіцца на тэрыторыі Карачаева-Чаркесіі, на схілах Скалістага хрыбта (Вялікі Каўказ)[2]). Упадае ў Куму ў напрамку на поўнач ад горада Георгіеўск. Вада з ракі выкарыстоўваецца на арашэнне.
Прытокі: Хушту-Су, Эшкакон, Бярозавая, Аліконаўка, Вялікі Есентучэк, Бугунта (Вялікая Бугунта), Юрца і інш.
На рацэ гарады Кіславодск, Есентукі, Пяцігорск, Георгіеўск і шэраг іншых населеных пунктаў.
Крыніцы
правіцьЛітаратура
правіць- Подку́мок // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 510. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
- Подку́мок // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 376. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 338. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- Подку́мок // Словарь названий гидрографических объектов России и других стран — членов СНГ (руск.) / Под ред. Г. И. Донидзе. — М.: Картгеоцентр — Геодезиздат, 1999. — С. 301. — 464 с. — 500 экз. — ISBN 5-86066-017-0.