Паланарува

Паланарува
Краіна	Шры-Ланка
Каардынаты	7°54′57″ пн. ш. 81°00′02″ у. д.HGЯO
Першая згадка	667
Плошча	3293 (разам з акругай) км²
Афіцыйная мова	сінгальская
Нацыянальны склад	сінгалы, тамілы
Канфесійны склад	будызм, індуізм
Часавы пояс	UTC+5:30
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Паланару́ва (сінгальск.: පොළොන්නරුව, там.: பொலநறுவை) — горад у Паўночна-Цэнтральнай правінцыі Шры-Ланкі, цэнтр аднайменнай акругі. Насельніцтва — 403859 чал. (разам з акругай)^[1].

Гісторыя

Паланарува вядома з пісьмовых крыніц з VII ст., але паселішча на месцы горада было заснавана значна раней. Пасля спусташэння Анурадхапуры і захопу сінгальскай дзяржавы таміламі з Паўднёвай Індыі ў Паланаруву быў перанесены адміністрацыйны цэнтр Шры-Ланкі.

У 1070 г. сінгальскі князь Віджаябаху I адваяваў Паланаруву і перанёс сюды сваю сталіцу. У кан. XI—XIII стст. яна з’яўлялася галоўным цэнтрам усёй сінгальскай дзяржавы. Найбольшага росквіту горад дасягнуў пры Паракрамбаху I Вялікім (1123—1186 гг.). У 1284 г. быў спустошаны таміламі і фактычна згубіў статус сталіцы. У пач. XIV ст. быў закінуты ўладарамі. На месцы горада засталася толькі невялікая вёска.

У XVIII—XIX стст. быў адроджаны будысцкімі манахамі.

Славутыя мясціны

У Паланаруве захавалася шмат археалагічных і культурных помнікаў. Гэта прыцягальны турыстычны цэнтр. У 1982 г. горад трапіў у спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Найбольшую цікавасць уяўляюць рэшткі старажытнай сталіцы, якія захаваліся ў паўночнай частцы горада каля вадасховішча Паракрама-Самудра. Яны ўключаюць: