Сухі док
Сухі док — збудаванне, якое служыць для пад’ёму суднаў з вады, агляду і рамонту падводнай часткі альбо для іх пабудовы.
Док абсталююць механізмамі і прыладамі для ўводу і ўсталёўкі суднаў над апорамі, помпамі для перапампоўкі вады, перасоўнымі кранамі, сродкамі для падачы электраэнергіі, пару, сціснутага паветра, кіслароду і інш., для рамонтных або будаўнічых прац. Сухі док будуецца на абароненай ад хвалявання акваторыі і ўяўляе сабой аддзяляльную ад яе з тарца затворам воданепранікальную камеру. Сцены і дно сухіх докаў звычайна бетонавыя або жалезабетонныя, радзей — з металу і каменя. Пры пастаноўцы ў сухі док судна ўводзяць у камеру і ўсталёўваюць над апорамі, зачыняюць затвор, асушваюць камеру і судна садзіцца на апоры. Вывад судна з докаў адбываецца ў зваротнай паслядоўнасці. Шырыня сухога доку можа дасягаць 70 м, даўжыня — 500 м.