Флавій Арыян
Фла́вій Арыян (лац.: Lucius Flavius Arrianus, стар.-грэч.: Ἀρριανός, каля 95 — каля 160 года н. э.) — старажытнагрэчаскі гісторык і географ, займаў шэраг вышэйшых пасад у Рымскай імперыі.
| Флавій Арыян | |
|---|---|
| лац.: Lucius Flavius Arrianus | |
 | |
| Дата нараджэння | каля 89 ці 95[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | каля 175[2][3] ці 180[1] |
| Месца смерці |
|
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык, палітык, філосаф, ваенны, пісьменнік |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьУраджэнец віфінскага горада Нікамедыі (у Малой Азіі). Грэк па паходжанні, рымскі грамадзянін. Нарадзіўся ў шляхетнай сям’і паміж 87 і 90 гадамі нашай эры («Слоўнік антычнасці» паказвае 95 год), памёр паміж 169 і 180 гадамі.
Арыян быў вучнем Эпіктэта, чые філасофскія гутаркі запісаў і выдаў пад назвай «Гутаркі Эпіктэта» («Лекцыі Эпіктэта») у 8 кнігах.
Арыян напісаў гістарычныя трактаты, напрыклад, пра Індыю («Індыка»), пра жыццё і паходы Аляксандра Македонскага («Анабасіс Аляксандра»). Гарачы аматар псовага палявання, Арыян напісаў кнігу «Пра паляванне».
У 131—137 гадах ён кіраваў Кападокіяй у званні legatus Augusti pro praetore (легат імператара на пасадзе прапрэтара), адбіў нашэсце аланаў. З 140 года займаў пасады архонта-эпаніма і прытана ў Афінах.
Пры імператары Антаніне Піі займаў у Рыме пасаду консула; па вяртанні ў Нікамедыю, быў на ганаровых жрэцкіх пасадах.
Шмат падарожнічаў, наведаў Афіны і Рым. Здзейсніў у 134 годзе плаванне па Понце да Дыяскурыяды, пры нэта прадставіў справаздачу рымскаму імператару Адрыяну (Перыпл Понта Еўксінскага).
Зноскі
- ↑ а б Library of the World's Best Literature / пад рэд. C. D. Warner — 1897.
- ↑ Flavius Arrian // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ Flavius Arrianus // National Library of Portugal — 1796.