Франц Іосіф II

Франц Іосіф II (16 жніўня 1909, Фраўэнтальскі замак, Штырыя — 13 лістапада 1989, Грабс, Швейцарыя) — князь Ліхтэнштэйна ў 1938—1989.

Франц Іосіф II
ням.: Franz Joseph Maria Aloys Alfred Karl Johannes Heinrich Michael Georg Ignaz Benediktus Gerhardus Majella
14-ы князь Ліхтэнштэйна 25 ліпеня 1938 — 13 лістапада 1989
Папярэднік	Франц I
Пераемнік	Ганс-Адам II
Нараджэнне	16 жніўня 1906(1906-08-16)[…] Frauenthal Castle[d], Deutschlandsberg[d], Deutschlandsberg District[d], Штырыя
Смерць	13 лістапада 1989(1989-11-13)[…] (83 гады) Грабс[d], акруга Вердэнберг[d], кантон Санкт-Гален, Швейцарыя
Месца пахавання	Кафедральны сабор Вадуца
Род	Ліхтэнштэйнскі дом
Бацька	Prince Aloys of Liechtenstein[d]
Маці	Archduchess Elisabeth Amalie of Austria[d]
Жонка	Countess Georgina von Wilczek[d]
Дзеці	Ганс-Адам II, Prince Nikolaus of Liechtenstein[d], Princess Nora, Marchioness of Mariño[d], Prince Philipp of Liechtenstein[d] і Prince Wenzel of Liechtenstein[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Член у	Міжнародны алімпійскі камітэт AKV Rauracia Basel[d] Akademische Burschenschaft der Glanzenburger[d]
Адукацыя	Венскі прыродазнаўчы ўніверсітэт
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і ліхтэнштэйнскага прынца Алаіза і аўстрыйскай эрц-герцагіні Лізаветы Амаліі — дачкі эрцгерцага Карла Людвіга. Імператар Франц Іосіф быў яго хрэсным бацькам. Прынц Алаіз, будучы старэйшым у лініі ўспадкавання прастола, адмовіўся ад сваіх правоў у карысць сына.

Прынц правёў сваё дзяцінства ў аўстрыйскіх і мараўскіх маёнтках, скончыў школу ў Вене ў 1925, і там жа — Універсітэт сельскагаспадарчых навук ў 1929 годзе. Атрымаў прафесію ляснічага і працаваў па спецыяльнасці ў лясной гаспадарцы Чэхаславакіі. 30 сакавіка 1938 прынц быў прызначаны рэгентам пры князе Франце I, у тым жа годзе 25 ліпеня князь памёр, і Франц Іосіф заняў прастол. Амаж адбыўся 30 сакавіка 1939 г.

Франц Іосіф ажаніўся 7 сакавіка 1943 года з графіняй Геаргінай Вільчэк, ад якой у яго пяцёра дзяцей, у іх ліку — Ганс Адам II.

Падчас Другой сусветнай вайны заклікаў нацыю да нейтралітэту і ўнутранай еднасці. Вядома, што княская сям’я скупала маёмасць яўрэяў, якія загінулі пры халакосце, з прычыны супрацоўніцтва з нацыстамі пасля заканчэння вайны трапіла пад дзеянне дэкрэтаў Бенеша і страціла сваю нерухомасць на тэрыторыі Чэхаславакіі. У канцы вайны Ліхтэнштайн даў прыстанішча калабарацыяністам з РВА. Пасля вайны правёў шэраг рэформаў, накіраваных на мадэрнізацыю жыцця краіны. У прыватнасці, у 1984 годзе жанчыны атрымалі права голасу на выбарах. Франц Іосіф быў першым у гісторыі краіны кіраўніком, якія пастаянна пражываюць на яе тэрыторыі.

У 1984 годзе прызначыў старэйшага сына сваім пастаянным прадстаўніком і рэгентам і фактычна адышоў ад дзяржаўнай дзейнасці.

Франц Іосіф II памёр праз месяц пасля смерці жонкі ў лістападзе 1989 года, будучы пры гэтым самым доўгакіруючым манархам у Еўропе.

Гл. таксама

• Спіс князёў Ліхтэнштэйна

Спасылкі

• Афіцыйная біяграфія Франца Іосіфа Архівавана 22 чэрвеня 2012.
• Генеалогія Франца Іосіфа Архівавана 13 красавіка 2009.