Франц Легар

Франц Легар
Франц Легар
	венг.: Lehár Ferenc
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	30 красавіка 1870[…]
Месца нараджэння	Комарам, Комарамскі яраш[d], медзье Комарам-Эстэргам[d], Венгрыя;
Дата смерці	24 кастрычніка 1948[…] (78 гадоў)
Месца смерці	Бад-Ішль, Гмундэн[d], Верхняя Аўстрыя, Аўстрыя;
Месца пахавання	могілкі Бад-Ішль[d];
Краіна	Венгрыя; Цыслейтанія; Аўстрыя;
Бацька	Franz Lehár Sr.[d]
Жонка	Sophie Lehár[d]
Альма-матар	Пражская кансерваторыя (1888);
Музычная дзейнасць
Педагог	Антанін Беневіц і Антанін Леапольд Дворжак
Прафесіі	кампазітар, дырыжор, аўтар, operetta composer
Інструменты	скрыпка
Жанры	опера і аперэта
Выхаванцы	María Grever[d]
Узнагароды	Ганаровае Колца горада Вены[d] Corvin Wreath[d] медаль Гётэ за мастацтва і навуку[d] (1940)
Аўтограф
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Франц Легар (ням.: Franz Lehár, венг.: Lehár Ferenc; 30 красавіка 1870, Комарам, Венгрыя, цяпер Славакія — 24 кастрычніка 1948, Бад-Ішль, Аўстрыя) — венгерскі і аўстрыйскі кампазітар і дырыжор. Нараўне з Ёганам Штраўсам і Імрэ Кальманам — найбуйнейшы кампазітар венскай аперэты. Лібрэтыст Паўль Кнеплер пісаў: «Існуюць тры віды музычнай драмы: опера, аперэта і Легар».

Біяграфія

Скончыў у 1888 годзе Пражскую кансерваторыю (клас А. Беневіца). З 1888 скрыпач у тэатральных аркестрах Будапешта і Вены, ваенны капельмайстар. З 1902 года дырыжор венскага тэатра «Ан дэр Він». Адзін з заснавальнікаў т. зв. новай венскай аперэты.

Яго музыка адметная лірычнай інтанацыйнасцю, заснаванай на спалучэнні венгерскіх, румынскіх, аўстрыйскіх і славянскіх элементаў. Пашырыў рамкі класічнай аперэты, наблізіў яе да камічнай оперы і зінгшпілю. Аўтар больш за 30 аперэт. Найбольш вядомыя «Вясёлая ўдава» (1905), «Цыганскае каханне (руск.) (бел.» (1910), «Фраскіта (руск.) (бел.» (1922; усе пастаўлены Дзяржаўным тэатрам музычнай камедыі Беларусі адпаведна ў 1978, 1974, 1984), «Граф Люксембург (руск.) (бел.» (1909). Сярод інш. твораў: опера «Зязюля» (паст. 1896); сімфанічныя паэма для голасу з аркестрам (1917); канцэрты для скрыпкі з аркестрам; санаты для скрыпкі і фартэпіяна; маршы, вальсы, песні; музыка да драматычных спектакляў.

↑ ^а ^б Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 13 кастрычніка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q37312"></a>
↑ Franz Lehar // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ http://www.britannica.com/EBchecked/topic/335162/Franz-Lehar
↑ Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644"></a>

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).