Хамурапі
Хамурапі (літар. «Старэйшы сваяк — лекар») — цар Вавілона, кіраваў прыблізна ў 1793 да н. э. — 1750 да н. э., з I Вавілонскай (амарэйскай) дынастыі. Сын Сін-мубаліта. Хамурапі быў майстэрскім палітыкам і вайскаводам, з яго імем звязана ўзвышэнне Вавілона.
Хамурапі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Сін-мубаліт | ||||||
Пераемнік | Самсу-ілуны | ||||||
Нараджэнне |
каля 1810 да н.э. |
||||||
Смерць |
каля 1750 да н.э.[1] |
||||||
Род | I вавілонская дынастыя | ||||||
Бацька | Сін-мубаліт[d] | ||||||
Дзеці | Самсу-ілуна[d] | ||||||
Веравызнанне | Шумера-акадская міфалогія | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Пачатак кіравання
правіцьХамурапі, як і іншыя цары Двурэчча да яго, пачаў сваё валадаранне з традыцыйнага мерапрыемства — ўстанаўлення «справядлівасці», гэта значыць з адмены даўгоў і прабачэнні нядоімак. Першыя 5 гадоў Хамурапі прысвяціў горадабудаўніцтву і, верагодна, падрыхтоўцы ваенных дзеянняў супраць супернікаў.
На 6-ым годзе кіравання (каля 1787 да н. Э.) Хамурапі вырашыўся нанесці ўдар па Ларсе. Былі ўзятыя Ісін і Урук, вавілонская войска стаяла ў адным пераходзе ад сталіцы Рым-Сіна. Аднак лікаванне маладога цара было заўчасным. На наступны год вайна з Ларсам працягнулася, але вайсковыя дзеянні ішлі ўжо значна бліжэй да Вавілону, чым да Ларса, на берагах «бурачнага канала» (І [д]-шумундар), пракапаным яшчэ па загадзе Апіль-Сіна, дзеда Хамурапі, і, значыць, не на тэрыторыі царства Ларса. З гэтых часоў паміж Хамурапі і Рым-Сіна надоўга усталёўваецца мір. Наступальныя дзеянні Хамурапі вядзе цяпер у іншых кірунках.
Гл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ BNE authority file Праверана 1 чэрвеня 2020.