голуб

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

го́-луб

Назоўнік, мужчынскі род, адушаўлёны.

Корань: -голуб-.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. птушка сямейства галубіных пераважна з шаравата-блакітным ці белым апярэннем і вялікім зобам ◆ Дзікі голуб. Голуб міру. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 194. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: галубіны

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Англа-шатландскаяsco: doo Англа-саксонскаяang†: *dūfe f (cf. Dūfe ж.) Англійскаяen: pigeon, dove Армянскаяhy: աղավնի (aġavni) Афрыкаансaf: duif Валапюкvo: pijun Галіцыйскаяgl: pomba ж. Іўрытhe: יונה (yoná) ж., יוֹנָה (yoná) ж. Ідышyi: ‎ טויב (toyb) ж. Ісландскаяis: dúfa ж. Іспанскаяes: paloma Італьянскаяit: colomba ж., piccione м. Каталонскаяca: colom м.

Нідэрландскаяnl: duif м., ж. Ніжнесаксонскаяnds: Duuv ж. Нарвежскаяno: due м., ж. Нарвежская (нюнорск)nn: due ж. Нямецкаяde: Taube ж. Польскаяpl: gołąb м. Партугальскаяpt: pomba ж. Рускаяru: голубь м. Украінскаяuk: голуб м. Фарэрскаяfo: dúgva ж. Фінскаяfi: kyyhky, kyyhkynen Францускаяfr: pigeon м., colombe ж. Чэшскаяcs: holub м. Эсперантаeoш: kolombo Эстонскаяet: tuvi