У Вікіпедыі ёсць артыкул «рака».

Беларуская

ра-ка́

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

IPA: []

прыродны вадаём, які пастаянна цячэ па пракладзеным вадой рэчышчы ад вытоку ўніз да вусця ◆ Пайсці на раку. Рыбка ў рацэ, ды не ў руцэ. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 686. — 968 с.
перан. няспынны паток чаго-н., вялікая колькасць ◆ Па плошчы плыла людская рака. Рэкі крыві.

Блізкае радство
прыметнiкi: рачны

рака