скорасць

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ско́-расць

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. ступень хуткасці руху, якога-н. дзеяння ◆ Вялікая скорасць у машыны. Скорасць выканання даручэння. Скорасць бегу. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 756. — 968 с.
2. спец. ступень хуткасці дастаўкі грузаў ◆ Пасажырская скорасць.
3. спец. у механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да адпаведнага прамежку часу ◆ Сярэдняя скорасць. Раўнамерная скорасць.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: скорасны, скарасны

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: скорость ж.