Koueadeg an delio
KOUEADEG AN DELIO
Gant c’houe an diskar-amzer kri
’Ha ’n delio, hini a hini ;
Distag dious o skour, e varvont ;
War an douar, du-ma du-hont,
’Meint ledet en eur gwiskad bras ;
Hag ar c’hoajo zo sec’h ha noas,
O tivoer ar bod goaskedus
Ma kane mouez an estig-kus…
Mantret a galon, ’kreis e vrud,
E kerz a gammejo munud
Eur pautr yaouank, hag heñ goall-glan,
Dre ’r c’hoad ker d’e vloaio kentan.
— Koadig kes, ’meañ, kenavo !
’Widoñ ’n em lakez en kanvo ;
Pep deliaouen diouzit a goue
Zo eur zeblant anko d’iñ-me.
Tud gouiek a zougas eur varn
A zon dalc’hmat ous ma diskouarn ;
Ha biken o girio kalet
N’hallont dont demeus ma speret :
« An delio eus ar c’hoajo glas
’Weli ’tont melen eur wech c’hoas,
’Weli ’tont melen eur wech c’hoas,
Honnes an diweañ, siouas !
Gant skeud ar marv ec’h out gronnet ;
Da yaouankiz a vo goenvet
Kent ewit yeod er prajeier,
Barro gwini ’mesk ar reier… »
Ya, mervel ’rañ ! ’n eur bar terrub
Avel ar mizio du am skub ;
Deio splann ma neve-amzer
Zo et ’rauk ’vel eur skeuden verr.
Koue, koue, delien re brim deut kos,
Er wenojen ’lec’h ’vo ma fos ;
Da lagad va mam glac’haret
Koach ar plas ma vin douaret !
Mar teufe, ’vat, pa zerr an de,
Ma dousig koant, ma c’harante,
Diflak-kaer he bleo melen-aour,
Da oelañ war he mignon paour ;
Da oela dre-mañ, ha pidi ;
Delio, ’goue hini a hini,
Gret eun trouzig d’am dihuna,
M’am bo ’n em be yen eun tam joa !…
Hag heñ mont kwit ; ewit biken.
Pa goue ’n diweañ deliaouen,
E ze diweañ zo deuet.
Dindan eun derwen ’oe beiet ;
Mes e garante na yeas ket
Daved ar men-be dilezet
E-unan ha sioulik ato,
Pa oa e vam gant keu maro,
Nemet pa deue, awecho,
O retorn eus an traouienno,
Da drouzal war e dro kammed
Eur bugel ’ve mesa denved.
