Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
Mar teufe, ’vat, pa zerr an de,
Ma dousig koant, ma c’harante,
Diflak-kaer he bleo melen-aour,
Da oelañ war he mignon paour ;
Da oela dre-mañ, ha pidi ;
Delio, ’goue hini a hini,
Gret eun trouzig d’am dihuna,
M’am bo ’n em be yen eun tam joa !…
Hag heñ mont kwit ; ewit biken.
Pa goue ’n diweañ deliaouen,
E ze diweañ zo deuet.
Dindan eun derwen ’oe beiet ;
Mes e garante na yeas ket
Daved ar men-be dilezet
