a-istribilh

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar a hag istribilh.

Adverb

a-istribilh

1. evel adverb: bezañ a-istribilh'
2. en droienn araogennel a-istribilh ouzh un dra
   • Ni a oa aet a-istribilh ouzh ar brec'hioù — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 64.)
   • Eno a zo (ez eus) peder gostezenn kig-sall a-istribilh ouzh an terrest. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 272.)

Gerioù heñvelster

• en-istribilh
• a-ispilh
• e-pign

Troioù-lavar

• bezañ a-istribilh ouzh lost ar c'harr (er skol) : bezañ an diwezhañ er c'hlas