am beze

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar am ha beze (furm displeget ar verb bezañ).

Furm verb

am beze /ãmˈbeː(z)e/

1. Furm ar verb en devout/kavout e kentañ gour unan stumm boaz an amdremened.
   • « Spontus, emezi, e oa koeñvet va jod kleiz, ha mezh am beze adal ma tegouezhe din sellout ouzh ur melezour. » — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 115.)
   • Ne veze ket arru an dud da dal ar stank, em-beze bervet ha kannet ma dillad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 219.).
   • Adaleg ma veze bet e-ti e vamm pe e-ti e c'hoar, pa veze bet en o alan, n'am-beze peoh ebed er gêr gantañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 14.)
   • Me, pa oan matez, n'am-beze ket gwerz ma botou-koad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 207.)

Gerioù kar dre o ster

• em beze

Deveradoù

• p'am beze

Gwelet ivez

• am boa
• az peze (ez peze), en deze, he deze, hor beze, ho peze, o deze.

Troidigezhioù

• galleg : (j')avais ^(fr)