am eus

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « am » hag « eus ».

Furm verb

am eus /a.ˈmøs/

1. Furm displeget ar verb « en devout /kaout » er c'hentañ gour unan eus amzer-vremañ an doare-disklêriañ.
   • A verk ar perc'hennañ
     • — « Ur wreg fur am eus, » emezañ « [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 14.)
   • E-barzh troiennoù evel « kaout c'hoant », kaout poan .
     • C'hoant am eus da labourat un tamm douar ha da hadañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 44.)
     • C'hoant am eus e rafec'h koumanant ouzhin. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 184.)
     • O ! me am-eus poan aze evel-se em bandenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 31.)
   • E-barzh an droienn am eus aon

Gerioù heñvelster

• am beus.

Troidigezhioù

• galleg : ai ^(fr)
• spagnoleg : hé ^(es) , tengo ^(es)

Furm verb skoazell

am eus /a.ˈmøs/

1. Furm displeget ar verb skoazell « en devout /kaout » er c'hentañ gour unan eus amzer-vremañ an doare-disklêriañ.

   am eus bet

   am eus graet