befes

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bez-, pennrann ar verb bezañ, hag an dibenn-ger -fes

Furm verb

befes /ˈbefːes/

1. Furm ar verb bezañ en eil gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

« [...]. Arabat d' it disoñjal rei ar wastell d' am breur da c'houesa, pe lazet e vefes. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 188.)

Gant gwad ur gazeg-kornek e chomi bev, goude ma vefes war da dalaroù, prest da vervel, met ker-spontus eo ar priz da baeañ. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 266.)

Troidigezhioù

• galleg : (tu) serais ^(fr)