didachañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag ar verb tachañ.

Verb

didachañ /diˈdaʃːã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Tennañ tachoù eus un dra bennak.
   • A-benn an diwezh, pa voe didachet an arched, e voe savet trumm ar golo anezhañ gant Olier Kerangwenn e-unan, hanter-baket en e liñsel wenn, ruz e benn ha bev-mat. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 25.)

Troidigezhioù

• galleg : déclouer ^(fr)