du-se
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Adverb
du-se /ˈdysːe/
- e-lec'h m'emaout-te o chom, m'emaoc'h-c'hwi o chom
- Ar mêr euz du-ze a zo hir e vreh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 217.)
- Un (unan) bennag a zo klañv du-ze ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 130.)
- ne grede ket montdu-ze ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 197.)
- d'al lec'h-se
- — « M' ho kaso du-se, ampouailh dizoare. » eme ar merc'hed all a oa en-dro d' ar poull. « [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 69.)
- (A-wechoù) Du-hont
- — Koulskoude pa 'n em zoñjan e kav din e oant eet da chom du ze da gostez Pleuveur. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 482.)
