emaoc'h
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar ar bennrann ema- hag an dibenn-ger -oc'h.
Furm verb
emaoc'h /eˈmaɔx/
- Stumm-lec'hiañ ar verb bezañ/bout en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- — « En ur stad truezus emaoc'h ho-taou, » a lavaras dezho an ostiz ; « petra a zo degouezhet 'ta ? » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 22.)
- — « [...], rak ma oufe ar roñfl emaoc'h amañ, diouzhtu e lazhfe ac'hanon hag e rafe stripoù gant va eskern. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 79.)
- — « Mammig kozh, en anv Doue, hag aze emaoc'h ? » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 88.)
- Gant ur verb en dro-c'hraus :
- Pell a zo emaoc'h o c'houlenn digant Yann Pennorz kontañ deoc'h e vuhez : [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 11.)
- — Louzou marc'had mad, Aoutrou, eo hennez ! Emaoc'h oc'h esa ober goab ac'hanoun ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 21.)
- Na gasit ket ho ker hag ho poltred d'an hini emaoc'h o sonjal dimezi gantan. — (Erwan ar Moal, An “Hini Goz” o vont da denna he foltred, Editions FEIZ HA BREIZ, 1913, p. 19.)
- — [...]. Ouzh ho kwelout evel-se e c'hallfe an dud krediñ emaoc'h o prientiñ un dro-gamm bennak. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 277.)
- E deroù ur frazenn:
- Emaoc'h e doare da c'houzout. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 55.)
- Emaoc'h ganti. — (Ar c'hoz vedisin, p. ...)
