kustum
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
kustum /ˈkystỹm/
- boaz, boazamant, giz
- « Gwashat ma plij din, » a daolas Koneri o farsal hervez e gustum, « gizioù an dudjentil seven ! » — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 11.)
- da gustum : evel boaz, hervez ar c'hiz; peurliesañ, peurvuiañ.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | kustum |
| Derez-uheloc'h | kustumoc'h |
| Derez-uhelañ | kustumañ |
| Derez-estlammiñ | kustumat |
kustum /ˈkystỹm/
- Tud, traoù kustum
- bezañ kustum da ober udb
- Na deu ket pelloc'h d'am gwelet.
Ha kustum ez oa da donet. — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 1, An Oriant, 1868, p. 14.) - Me oa joaüs, 'bars en peb lec'h,
Na oan ket custum da gaout nec'h. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 334.) - Hemañ, 'm-eus aon, n'eo ket kustum da labourad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 127.)
- Bezañ zo saout hag a ourzo o laezh ouzh an hini ne vo ket kustum da c’horo anezho, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 388.)
- Truez am boa outañ eveljust ha war an dro fent a rae din un tammig, rak o vezañ ne oa ket gwell gustum da leñvañ, ober a rae evel pa vije bet o sachañ Loull d'e doull. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 66.)
- N'on ket kustum da droidellat e-giz un targazh en-dro d'ur skudellad yod bervet
- Che ! N'on ket nay !
[...]. — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 417.)
- Na deu ket pelloc'h d'am gwelet.
- en droienn eget kustum:
- Herve. — Ya ! Mat ! Mont a reamp d'e di bep gwech m'hor bije c'hoant da gaout eun tammig lip-e-bao gwelloc'h eget kustum. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 11.)
- bezañ kustum diouzh un dra
- [...], ken kustum ha ma rankent bezañ diouzh an aergelc'h ankenius a blave a-us dimp. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 36.)
- Raktal e kouezhas va meud em dorn o klevout ur vouezh ken divergont ha dreist-holl ar seurt ardoù ne oan ket kustum diouto, [...]. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 56.)