mar bezont

mar bezont

1. ma vezont
   • — [...]. Gwelloc'h eo bevan er baourante, gwelloc'h eo, mil gwech, mervel gant an naon, evit bevan e-kreiz ar madou, mar bent kiriek d'imp da goll hon ine. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 67.)