mar doc'h

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

Diwar ar stagell isurzhiañ mar, d- hag oc'h, furm displeget ar verb bezañ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.

mar doc'h

Ma'z oc'h
- rak mar doc'h sot, aotrou, me nan on ket kiriek — (LE, p. 165.)
- [...] : « Diwallit, mar kirit ; mar doc'h degaset amañ gant Doue ho pezo degemer mat, mes mar doc'h degaset gant an droukspered, amañ ne vezo truez ebet ouzhoc'h. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 58.)
- — [...]. Mar d-ouc'h henvel ouc'h hennez, ne dle ket beza brao ober marc'hajou ganeoc'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 306.)
- — [...]. Mar doc'h klanv, pe mar ho peus anken, lavarit, ha, mar gellan, me a raio eur vad bennak evidoc'h. [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 10.)
- — « Un tamm labour ha n' eo ket ebat, rak ar pevar leon bras a zo dindan kastell ar briñsez a rank bezañ lazhet, mar doc'h evito, » eme Yann. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 54.)