marv
Brezhoneg
- (Anv-kadarn hag Anv-gwan) Eus ar ger krennvrezhonek maru pe marf, kar d'ar gerioù marow e kerneveureg, marw e kembraeg, marb en heniwerzhoneg, marbh e skoseg hag en iwerzhoneg, « marv » : eus ur ger keltiek *mar-wo- deveret eus ar wrizienn MER « mervel » a gaver er gerioù sañskritek म्रियते mr-iya-te « mervel a ra » ha मृत mṛ-ta « marv » (mar-ta « marvel »), henc'hresianek βρότος ( evit *μρό-τ-ος) « marvel », latin mor-io-r, mor-s, mor-tuu-s, h.a., lituanek mir-ti « mervel », henslavek mrè-ti, h.a.[1].
- (Furm verb) Savet diwar « marv- », pennrann ar verb « mervel », hep dibenn-ger.
Anv-kadarn
marv /ˈmarw/, /ˈmɑː.ro/ gourel (liester marvioù)
- Arsav ar vuhez hag an holl argerzhioù stag ; dibenn bevañs un elfenn vevoniel dizalc'h diouzh hec'h endro, hag he distro d'ur stad divuhez.
- Ya, boaz eo an dud da gaoud darempred gand ar maro, gand an dud varo, dreist-oll gand o zud maro a nevez-zo. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 89.)
- Ar marv a zo kriz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 342.)
- Bet oa aze gant marv e c'hoar-gaer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 342.)
- Melezour ar marv.
- (Rouez) Den ha n'eo ket bev ken, den en deus paouezet da vevañ.
Deveradoù
Troioù-lavar
-d'ar marv:
Troidigezhioù
- afrikaans : dood (af)
- alamaneg : Tod (de)
- arabeg : موت (ar) (mawt)
- arameeg : ܡܘܬܐ (*) (mawtā’)
- armenieg : մահ (hy) (mah)
- belaruseg : сьмерць (be) (s’mierts’)
- bulgareg : смърт (bg) (smărt)
- daneg : død (da)
- esperanteg : morto (eo) , malvivo (eo) , pereo (eo)
- frizeg : dea (fy) , ferstjerren (fy)
- finneg : kuolema (fi) , kuolo (fi) , kalma (fi)
- galizeg : morte (gl)
- galleg : mort (fr)
- gresianeg : θάνατος (el) (thánatos)
- hebraeg : מוות (he) (mavet)
- hensaozneg : deað (ang)
- hungareg : halál (hu)
- ido : morto (io)
- islandeg : dauði (is)
- italianeg : morte (it)
- iwerzhoneg : bás (ga)
- japaneg : 死 (ja) (shi)
- kampidaneg : morti (*)
- kembraeg : marwolaeth (cy)
- koreaneg : 죽음 (ko) (jukeum)
- kroateg : smrt (hr)
- latin : mors (la)
- lingala : liwâ (ln)
- mandara : ja (*)
- nederlandeg : dood (nl)
- norvegeg : død (no)
- papiamento : morto (*)
- poloneg : śmierć (pl)
- portugaleg : morte (pt) , óbito (pt)
- rusianeg : смерть (ru) (smert’)
- saozneg : death (en)
- sinaeg : 死亡 (zh) (sǐwáng)
- spagnoleg : muerte (es)
- svedeg : död (sv)
- swahili : kifo (sw)
- tagalog : kamátayan (tl)
- turkeg : ölüm (tr)
- tchekeg : smrt (cs)
Anv-gwan
Derez | Furm |
Derez-plaen | marv |
Derez-uheloc'h | marvoc'h |
Derez-uhelañ | marvañ |
Derez-estlammiñ | marvat |
- Ha n'eo ket bev ken
- Setu marv ivez ma eil breur. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 213.)
- Ha piv oa hennezh, an hini marv-se ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 115.)
- Ya, boaz eo an dud da gaoud darempred gant ar maro, gand an dud varo, dreist-oll gand o zud maro a nevez-zo. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 89.)
- Morzet (diwar-benn an izili).
- Maro eo ma diouhar ouzin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 342.)
- Ma izili a zo evel marv ouzhin. — (Fañch an Uhel, Sainte Tryphine et le Roi Arthur, Presses Universitaires de Rennes, Terre de Brume, 2002, p. 26.)
- Diwar-benn an tan, ar gouloù:
- Maro eo ar gantol. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 232.)
- Maro eo an tan (ar goulou). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 342.)
- ober un dro varv : un dro start ha peurglok.
- Ar gordenn a ree eun dro varo en-dro da droad ar vuoh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 342.)
- a-wechoù : e-lec'h marvet
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
- alamaneg : tot (de)
- esperanteg : mortinta (eo) , malviva (eo) , senviva (eo)
- finneg : kuollut (fi) , marras (fi)
- galleg : mort (fr)
- iwerzhoneg : bás (ga)
- kembraeg : marw (cy)
- kerneveureg : marow (kw)
- nederlandeg : dood (nl)
- norvegeg : død (no)
- poloneg : martwy (pl)
- saozneg : dead (en)
- spagnoleg : muerto (es)
- tchekeg : mrtvý (cs)
Furm verb
marv /ˈmarw/
- Furm ar verb mervel e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- Ar re onestañ 'varv koulz evel ar re all. — (Louis Eunius.)
- Tud an den a varv.
- Furm ar verb mervel en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
Roll an daveoù :