marv-mik

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar an anv-gwan marv hag an adverb mik.

Anv-gwan

marv-mik /marwˈmikː/ /ˌmaroˈmikː/

1. Marv a-grenn
   • Ar briñsez a oa o sellet en ur prenestr ar c'hastell, ha pa glevas trouz an tennoù, e voe ken spontet, ma kouezhas d'an traoñ, er porzh, ha setu-hi ivez marv-mik. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 97.)
   • [...], « un hantereur 'zo ez eo bet kavet ar jeneral marv-mik war blañchod e sal-da-zebriñ ! » — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 19.)
   • N'eo ket marv-mik c'hoazh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 354.)
   • Eno war ribl ar wazig e kouez maro-mig, reud e gorf outañ. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 114.)

Troidigezhioù

• galleg : mort sur le coup ^(fr) , tout à fait mort ^(fr)