moualc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (moualch).

Da geñveriañ gant ar gerioù mwyalch(en) en kembraeg, molgh en kerneveureg, smólach « drask » en iwerzhoneg ha smeòrach en skoseg.

Anv-kadarn

Un tad moualc'h.

moualc'h /ˈmuːalx/ benel (liester mouilc'hi)

1. (Loenoniezh) Evn golvaneg (Turdus merula), ar par du e bluñv gant ur pigos melen.
   • « [...]. Me a zo tonket d'in hiviziken beza disprizet gant an holl, beza argaset, ha mervel gant an naon en eur foz bennak war lez an hent, rak ne c'hellin mui touella na yar, na kilhog, na moualc'h, na konikl... [...] ! » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 77.)
   • Hag ar vran, ar voualc'h, ar gegin, ar pennduig hag holl laboused ar girzhier a hope war-lerc'h Job ha Lom : — « Viltañsoù ! viltañsoù ! » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 29.)

Deveradoù

• moualc'hez

Gerioù kevrennek

• mamm voualc'h
• moualc'h-arc'hant
• moualc'h-vor
• moualc'h zu
• tad moualc'h

Troioù-lavar

• diskoachañ ar voualc'h war he neizh
• lazhañ div voualc'h gant ur maen

Troidigezhioù

• alamaneg : Amsel ^(de)
• bulgareg : дрозд ^(bg)
• daneg : solsort ^(da)
• esperanteg : merlo ^(eo)
• faeroeg : kvørkveggja ^(fo)
• finneg : mustarastas ^(fi)
• frizeg : swarte lyster ^(fy)
• galleg : merle ^(fr)
• gresianeg : κότσυφας ^(el)
• ido : merlo ^(io)
• italianeg : merlo ^(it)
• iwerzhoneg : lon dubh ^(ga) , céirseach ^(ga)
• katalaneg : merla ^(ca)
• kembraeg : mwyalch ^(cy)
• kerneveureg : molgh-dhu ^(kw)
• latin : merula ^(la)
• nederlandeg : gieteling ^(nl) , merel ^(nl)
• portugaleg : melro ^(pt) , toutinegra ^(pt)
• rusianeg : дрозд ^(ru)
• saozneg : blackbird ^(en)
• spagnoleg : mirlo ^(es)
• svedeg : koltrast ^(sv)

Gwelet ivez

• Ar pennad « moualc'h » e-barzh Wikipedia