plege
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar pleg-, pennrann ar verb plegañ, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | plege |
| dre vlotaat | blege |
| dre c'hwezhañ | flege |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
plege /ˈpleː.ɡe/
- Furm ar verb plegañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
-
- Bep an amzer e plege he c'hein da bakañ ur breñvedenn gorvigellek evit he zaoler en ur sailh plastik a oa ganti en he c'hichen. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 115.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :
- Filip a valeas 'hed ar skourr, a blege gantañ ken na edo e-unan en dour betek e hanter ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 224.)