sall

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	sall
Derez-uheloc'h	salloc'h
Derez-uhelañ	sallañ
Derez-estlammiñ	sallat

sall /ˈsalː/

1. Blaz an holen dezhañ, holen ennañ.
   • - Re sall eo, emezi.
     Ma tañvas an eil :
     - Kalz re sall !
     Hag an deirvet :
     - Kalz, kalz re sall ! [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 17.)
   • Pemp metr diouzh beg ar c'hal, un tog iskis, liv ha stumm ur fourmaj war ur plad dezhañ, a vrañskidelle gouestadik war dri gourhedad dour sall. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 58.)

Deveradoù

• sallañ

Gerioù kevrennek

• kig-sall

Krennlavarioù

• Soubenn al laezh pa vez re sall
  A lavar an dud, zo ur meuz fall. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 308.)

Troidigezhioù

• galleg : salé ^(fr)