tal

Gwelet ivez : tâl, tall

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger keltiek halo-, kar d'an anv sanskritek tala « gorread ».

Kavet en henvrezhoneg.

Meneget er C'hatolikon (tal).

Da geñveriañ gant ar gerioù tâl e kembraeg ha tal en kerneveureg, °talos e galianeg.

Gwelet ivez an anv-den Talhouarn.

Anv-kadarn

tal /ˈtɑːl/ gourel (liester talioù, taloù)

1. (Korfadurezh) Rann eus an dremm etre an divabrant hag ar blev (diwar-benn an dud).
   • Ur c’hwezenn a zo war ho tal ; pelec’h ez eus ur mouchouer ma sec’hin anezhañ deoc’h ? — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 34.)
   • Hag e dal ha diroufennañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 11.)
2. Tu a-raok (diwar-benn ur savadur pe ur pezh arrebeuri).
   • Job a furchas e godell an davañjer en istribilh ouzh tal ar gwele, mes ne gavas alc’houez ebet. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 33.)
3. krizañ an tal, krizañ e dal
4. bezañ ur bod-spern en e dal, e-kreiz e dal
5. Strad (diwar-benn ur c'helorn, un donell).
6. Penn a-dreñv (diwar-benn ur c'harr, ur vag).

Deveradoù

• talad
• talañ
• taled
• taledenniñ

• taleg
• talek
• talenn
• didal

Gerioù kevrennek

• a-dal
• da-dal
• dor-dal
• dre-dal
• e-tal

• talbenn
• talbenniñ
• talgen
• talgeniñ
• tal-ha-tal

• tal-kanell
• tal-kein
• tal-ouzh-tal
• tuig ha talig

Troioù-lavar

• bezañ teñval e dal : bezañ teñval e benn .

Troidigezhioù

• galleg : front ^(fr) , facade ^(fr) (maison, meuble) ; fond ^(fr) (seau, tonneau)
• kembraeg : tal ^(cy)

• kerneveureg : tal ^(kw)
• saozneg : forehead ^(en)  ; face ^(en)

Gwelet ivez

• Ar pennad « tal » e-barzh Wikipedia

Kembraeg

Etimologiezh

Tostaat ouzh tal e brezhoneg.

Anv-kadarn

tal /taːl/ gourel (liester : talau)

1. (Korfadurezh) Tal.