tistroot

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus distroot gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	distroot
dre vlotaat	zistroot
amreizh	tistroot

tistroot /tisˈtroːɔt/

1. Furm ar verb distreiñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb e :

— « [...]. Mar karit e chomot amañ atav ganin pe mar deo gwell ganeoc'h e tistroot da di ho tad. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 87.)

Stummoù all

• tistrooc'h

Stummoù rannyezhel

• tistrofet (e brezhoneg Treger)