turiañ

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

turiañ /ˈtyrjã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : turiet) (displegadur)
I. verb gwan

II. verb kreñv eeun

Kleuzañ, loc'hañ (an douar, hag all), en un doare digempenn peurvuiañ (diwar-benn an dud, al loened, dreist-holl moc'h ha gozed)
- FRIKORNEG. — [...]. War beg e fri en deus ur mell korn hir, a zo dezhañ un arm euzhik hag ur benveg dispar da duriañ an douar. [...]. — M. G. — (ABEOZEN, Marvailhoù Loened, Skridoù Breizh, Brest, eil emb. 1943, p. 108.)
Labourat (an douar) (diwar-benn an dud)
(Dre astenn-ster) Furchal, o lakaat dizurzh dreist-holl ; turlutañ
- Epad m'oa lod oc'h esa goapaat Jannet ar Go, lod-all ne ehanent da duria kement kougn a ioa enn ti. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 71.)
- « O vont da glask roue al Lec’h-Du emaout, a gav d’in. Me a ya da duriat va levriou e-keit ha ma vezi o kousket, ha marteze e livirin d’it warc’hoaz-vintin pelec’h emañ o chom. »— (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 171.)