Joseph von Eichendorff

Joseph Freiherr von Eichendorff (10 a viz Meurzh 1788 - 26 a viz Du 1857) a oa ur barzh hag ur romantour prusian.

Buhez

Ar baron von Eichendorff zo bet ganet e Schloss Lubowitz, e-kichen Ratibor, e Silezia, da Adolf Freiherr von Eichendorf, ofisour en arme Prusia, ha Karoline Freiin von Kloche, ganet en ur familh tudjentil katolik.

Etre 1793 ha 1801 e voe desavet en tiegezh gant e vreur Wilhelm. E miz Here 1801 avat e voent kaset da likez katolik Breslau hag e chomjont e kouent Sant-Jozeb betek ar bloaz 1804.
Goude-se, Joseph von Eichendorff a yeas kuit da studiañ ar Gwir e skol-veur Halle (1805-1806) ha hini Heidelberg (1807-1808), ma reas anaoudegezh gant ar barzh Isidorus Orientalis. Hennezh en devoe ul levezon kreñv warnañ ha war ec’h oberennoù.

E 1808 e krogas gant ur veaj a « zeskadurezh » en Europa, ma weladennas Pariz ha Vienna. E 1809 e tistroas da Lubowitz evit kenskoazellañ e dad ha merañ madoù ar familh.

E Berlin edo Eichendorff e-pad ar goañvezh 1809-1810. Eno e kejas ouzh Johann Gottlieb Fichte, Achim von Arnim, Clemens Brentano ha Heinrich von Kleist. Echuiñ a reas e studioù e Vienna e 1810-1812.

Etre 1813 ha 1815 e stourmas e brezelioù dieubiñ, da vare ar c’hwec'hvet hag ar seizhvet kenunaniezh a-enep Napoleon Iañ. Degemeret e voe e melestradurezh Prusia e 1816 en ur vezañ stajiad e Breslau. E 1817 e voe ganet e verc’h, Thereza hec’h anv.

>An ti e Köthen

E 1821 e voe kuzulier e skol iliz katolik Danzig, hag Oberpräsidient (kannad Stad Prusia) e Königsberg e 1824. E 1831 en em stalias e Berlin gant e familh, evit labourat dindan renerezh lies ministrerezhioù.

E 1841 e voe anvet da guzulier kuzh ar Gouarnamant. Tri bloaz goude e roas e zilez avat, da heul un diforc’h meno a selle ouzh ar gofesion, hag e tec’has kuit gant e wreg Louise, e verc’h Thereza hag an ofisour prusian Louis von Besserer-Dahlfingen. Evit treiñ kein ouzh gwalleurioù an dispac’h a oa o tarzhañ e veajas e Dresden ha Köthen e 1849.
Ti ar Major Nicolaus Joseph von Holly-Ponienczecz a voe prenet gant Thereza er gêr-se e 1854. Distreiñ da Göthen a reas Eichendorff e miz Ebrel 1855, ha betek miz Here e chomas eno. Etre 1856 ha 1857 e voe kouviad Heinrich Förster, en e genkiz e Breslau, anvet « Schloss ("kastell") Johannisberg ».

D’ar 26 a viz Du 1857 e varvas Joseph Freiherr von Eichendorff e Neisse, e Silezia Uhel.

Savadur en enor da Eichendorff

Pal ar Gevredigezh Eichendorff, a voe savet e 1931, eo studiañ buhez, oberennoù ha levezon Joseph von Eichendorff.

Etre 1935 ha 1943 e voe roet ur priz Joseph Freiherr von Eichendorff. E 1956 e voe krouet ur priz lennegel « Eichendorff » gant Kelc’hiad Wangen, hag ur mirdi gouestlet d’ar skrivagner zo digor e Wangen im Allgäu.

Aus dem Leben eines Taugenichts : e bennoberenn

Ar romant Aus dem Leben eines Taugenichts, "A-zivout buhez ur mat-da-netra" (1826) eo pennoberenn Joseph von Eichendorff.

Ar garantez hag ar beajoù a ra danvez al levr, evel ma oa dleet e skridoù romantel ar mare-se.

Kuitaat a ra an haroz milin e dad ha mont da [liorzh]]our en ur c’hastell e Vienna. Buan e kouezh e garantez evit ur plac’h hag a zo, hervezañ, merc’h an Dug. N’eo ket diouzh he renk ha, ken dibosupl eo ar garantez etrezo, e tiviz mont kuit da Italia. Pa zistro da Vienna e kompren ec'h eo bet faziet merc’h an denjentil gant e garantez. Ha hounnezh zo bet desavet gant an Dug hep bezañ eus e wad. Ha netra na vir outo da zimeziñ eta !

Oberennoù pennañ

Die Zauberei im Herbst, "Hudourieh an diskar-amzer" (1808)
Oberschlesische Märchen und Sagen, "Kontadennoù ha mojennoù eus Silezia-Uhel" (1808-1810)
Ahnung und Gegenwart, "Raksant ha beziadelezh" (1815)
Das Marmorbild, "An delwenn varmor" (1819)
Aus dem Leben eines Taugenichts, "A-zivout buhez ur mat-da-netra" (1826)
Dichter und ihre Gesellen, "Ar varzhed hag o c'havandidi" (1833)
Viel Lärmen um nichts, "Kalz trouz diwar-benn netra" (1833)
Auch ich war in Arkadien, "Me ivez a oa en Arkadia" (1834 pe 1838)
Die Meerfahrt, "Ar veak war vor" (1835)
Das Schloss Dürande, "Kastell Dürande" (1837)
Die Entführung, "Ar skrapadenn" (1839)
Die Glücksritter, "An avanturer" (1841)
Libertas und ihre Freier, "" (1848)