mezeg
 Gwelet ivez : Mezeg, mezek, mezheg, mezhek
|
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
mezeg benel (liester: mezegi).
- Lec'h ma'z eus bet plantet mez.
- Ur vezeg vras.
Etimologiezh
- Amprestet gant an henvrezhoneg digant al latin (medicus).
- Kavout a reer ar ger-mañ er C'hatolikon mezec.
- Da geñveriañ gant ar gerioù meddyg (en kembraeg) ha medhek (en kerneveureg).
- Anavezet evel anv-tiegezh ivez : Le Mezec.
Anv-kadarn
| Unander | Liester | |
|---|---|---|
| Gourel | mezeg /ˈmeː(z)ek/ |
mezeien /meˈ(z)ɛjːɛn/ |
| Benel | mezegez /meˈ(z)eːɡes/ |
mezegezed /me(z)eˈɡeːzet/ |
mezeg /ˈmeː(z)ek/ gourel (liester : mezeien, mezeion)
- Den zo e vicher studiañ ha yac'haat ar c'hleñvedoù ha delc'her an dud en o yec'hed
- Kozh, kalz re gozh e oa an Aotrou Gwezenneg, ar mezeg a rae war he zro ; ger eeun ebet ne veze klevet digantañ a-zivout he stad. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 39.)