mañch
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
mañch /ˈmãʃː/ gourel (furm vihanaat : mañchig, liester : mañcheier, mañchoù)
- Milgin
- Torchañ a ra he beg gant mañch hec'h hiviz, hag e roan dezhi tri bouk war he divoc'h ridet evel avaloù brizh goañv e miz Ebrel. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 27.)
- War gorf ma roched lien e oan, troc'het ur mañch dezhi, palennoù warnon. — (Herve ar Gall, Koulz ar c'hastrilhez, Embannadurioù Al Liamm, 2008, p. 115.)
- (Dre astenn-ster) Sac'h
Deveradoù
- Fanch,
Ul logodenn en e vanch,
Un all en e vragou,
Biken ne zistago ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 365.) - Paotred Plourec'h
Eo hirroc'h o manch
Evid o brec'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 368.)