mane

Gwelet ivez : Mane

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar man-, pennrann ar verb menel, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	mane
dre vlotaat	vane
amreizh	vane

mane /ˈmãː.ne/

1. Furm ar verb menel e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne) :

[...], rak berad spered ebet ne vane, am eus aon, en e gokenn voal a denne d'ul letern dall lazhet al lutig ennañ, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 14.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) demeurait ^(fr) , restait ^(fr)

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar menez.

Anv-kadarn

mane /ˈmãːne/

1. Furm wenedek an anv menez.

Troidigezhioù

• galleg : montagne ^(fr)

Saozneg

Anv-kadarn

mane /ˈmein/

1. moue