mar

Gwelet ivez : mar-

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn 1) : Da geñveriañ gant ar c'herneveureg mar, memes ster. Dont a rafent o-daou eus ur ger keltiek *mar-o-s « mar, arvar, nec'h ». Sellet ouzh an henc'hresianeg μέρ-ιμνα « nec'h » hep kevatal anavezet ebet.^[1]

(Anv-kadarn 2) : (1732)^[2] → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Stagell isurzhiañ

mar /mar/

1. Stagell isurzhiañ, hini ar martezeañ; implijet e vez dirak ur verb displeget hep kemmadur.
   • Mar plij ganeoc'h e selaoufet
     Ur son a zo nevez savet.
   • Petra nevez 'c'hoarvez din-me,
     Na mar gwad ma fri ken beure ?— (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 216.)
   • Mar gwelan al laer ne vankin ket warnañ. KAB 1/15
   • Siwazh dezhañ, mar ne veuze ket c'hoazh, neuñviñ ne rae ket kennebeut : pailhokat dour ne lavaran ket ha... pellaat diouzh an douar kalet ! — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 58.)
2. dirak ar verb karout : mar karan, mar karez (ha mar kerez) , mar kar, mar karomp, mar karit (ha mar karet, mar kirit), mar karont, mar karer, ... mar karjen, mar karjes, mar karje, mar karjent .
3. dirak ar verb gallout : mar gallan ... mar gall ... mar gellje, mar gelljent
4. dirak ar verb ober : mar gran, mar grez, mar gra, mar greomp, mar grit, mar greont, mar greer; mar graen ...
5. dirak ar verb gouzout : mar gouzon , mar gouzout, mar goar ... mar gouzoc'h , ... ; ... mar gouien, mar gouies, mar gouie, mar gouiemp, mar gouiec'h, mar gouient ; mar goufen, mar goufes, mar goufe, ...
6. mar deus
   • Mar deus ul loen ganin karet, Sur eo « Sibel » va c’hazeg.^[3]
   • mar don, mar dout, mar deo, mar domp, mar doc'h, mar dint
   • mar demañ
   • mar bezan, mar bezez, mar bez... mar bezont
   • mar boan
   • mar befen
   • mar bijen
   • mar dan, mar dez, mar da, mar deomp, mar dit, mar deont, ... mar daje
   • mard, mar d-, marg, mar g-.

Gerioù kevrennek

• marteze (mar + treiñ + se)

Troidigezhioù

• alamaneg : wenn ^(de)
• esperanteg : se ^(eo)

• galleg : si ^(fr)
• kembraeg : os ^(cy)
• saozneg : if ^(en)

Anv-kadarn 1

mar /Distagadur ?/

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • N'eus na mar na kistion, E oa dogan ar C'hampion, ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 199.)

Troioù-lavar

• hep ket a var
• hep mar
• hep mar na marteze
• war var
• N'eus na mar na marteze en deus tri zroad an trebez

Troidigezhioù

• alamaneg : Zeifel ^(de)
• esperanteg : doubo ^(eo)

• galleg : doute ^(fr)
• saozneg : doubt ^(en)

Anv-kadarn 2

Marenn (Sorbus domestica)

mar /ˈmɑːr/ strollder (unanderenn marenn)

1. Gwez o anv spesad Sorbus domestica, dezho ur rusk gell-orañjez, delioù dibad stuc'het ha bleunioù gwenn. Ar per-mar eo anv o frouezh.

Gerioù kevrennek

• per-mar

Troidigezhioù

• alamaneg : Speierling ^(de)
• esperanteg : doma sorpujo ^(eo)
• galleg : cormier ^(fr) , sorbier domestique ^(fr)
• kroateg : oskoruša ^(hr)
• latin : Sorbus domestica ^(la)

• nederlandeg : peervormige lijsterbes ^(nl)
• portugaleg : sorva ^(pt) , sorveira ^(pt)
• saozneg : service tree ^(en)
• spagnoleg : serbal común ^(es)
• tchekeg : jeřáb oskeruše ^(cs)

Rakger

Gwelout mar-

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne.
• ^[2] : Geriadur istorel ar brezhoneg.
• ^[3] : Perak ne rafen ket ?, 1976, in Oberenn glok Anjela Duval.

Galizeg

Anv-kadarn

mar /ˈmɑːr/

1. mor

Spagnoleg

mar gourel

1. mor
   • el Mar Blanco, el Mar Mediterráneo

mar benel

1. • La mar

Portugaleg

mar

1. mor
   • o Mar Blanco
   • alto mar
   • frutos do mar