sal
 Gwelet ivez : sâl, sall, salle
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar "salle" e galleg.
Anv-kadarn
sal /ˈsɑːl/ benel ( furm vihanaat salig, liester salioù)
- Pezh en un ti pe en ur savadur bennak:
- En creiz ar zal-màn e zeus eur femelen [...] — (Rimou ha goulennou evit an eureujou, 1830, p. 32.)
- War-ze, eun dra bennak a deuas er zal. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 12.)
- [...] ha gwelet e wreg hag egile oc'h taol er zal. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 76.)
- Leun kouch e oa sal vrasañ an ti melen, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 25.)
- Traoù all a oa c'hoazh er sal : [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 15.)
- Dont a reas e-barzh ar sal hep diskenn diwar e varc'h hag hep saludiñ den. — (Roparz Hemon, Gaovan hag an Den Gwer, 1949 kentañ emb. Embannadurioù Douar ar Yaouankiz (Al Liamm), eil emb. Levrioù Skol al Louarn (An Here), 1988, p. 9.)
- E sal ar c'huzul eo degouezhet ar maer bremañ. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 16.)
- Ne oa netra er sal da reiñ da grediñ e oa ur paotrig all o chom er memes ti. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 23.)
- E-tal ur sal vras kaer-kaer emañ. . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 86.)