tachañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn tach hag al lostger -añ.
Verb
tachañ /ˈta.ʃːã/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Sankañ tachoù en un dra bennak.
- Koulskoude n'oa ket tachet golo an arched evel ma vez graet war ar re varv. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 31.)
- Bez' e oa ivez en e di ur groaz, hag ur pikol hini gant un Aotrou Doue tachet warni evel m'eo dleet, ... — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 22.)
- Krenañ a rae an douar dindan o solioù tachet mat ha houarnet, ... — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 26.)
- Poent eo din tachañ ma botoù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 499.)
- En darn a veze c'hoazh implijet da di-annez e oa kuzhet ar mogerioù, damstanket ar prenester gant iliav ha plant gouez, hag ar gwerennoù torret a oa bet tachet tammoù plenk ha paper en o lec'h. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 82.)